Aug 26, 2020

เราเอาคำถามร็อคสตาร์ระดับโลกมาถามนักดนตรีอินดี้ท้องถิ่น

Daniel Ryn หรือ แดน ดิษยะศริน เป็นอีกหนึ่งคนที่เราได้เจอกับเขาบ่อยๆ ที่ปาร์ตี้ของ Dudesweet ในฐานะคนมาเที่ยว จนเขามาเป็นดีเจในงานเราอยู่เป็นครั้งคราว พอช่วงนี้เขาปล่อยเพลงใหม่ออกมาให้ได้ฟังเรื่อยๆ ก็รู้สึกว่า น่าชวนเขามาเล่นสดในปาร์ตี้วันศุกร์ที่ 4 กันยายน ที่กำลังจะถึงนี้เลยดีกว่า เพราะหลายๆ งานที่ออกมาก็ชวนให้นึกถึง garage rock 2000s ที่ผสมเข้ากับเพลงป๊อป bedroom ใสๆ ที่เด็กเขาชอบกันพอดี

แบบนี้เราเลยเอาคำถามที่เคยสัมภาษณ์หนึ่งในศิลปินในดวงใจของแดนมาถามแดน (แน่นอนว่าแดนไม่รู้ว่าเป็นใคร) ดูซิว่าจะตอบยังไงบ้าง

TW: ทำไมอินเทอร์เน็ตถึงน่าผิดหวังสำหรับคุณ

แดน: รู้สึกว่ามันทำให้คนกล้าแสดงออกมากขึ้น ดีนะ แต่ก็ case by case แต่พอ consequence ของการพูดอะไรบางอย่างลดลง เลยทำให้คนบางคนปั่น สร้างดราม่า หรือหาเรื่องกันและกันง่ายขึ้น แต่ถ้าถ้าเป็นเรื่องดนตรีผมมองว่าอินเทอร์เน็ตช่วยชิวิตดนตรีไว้

TW: อธิบายหน่อยว่าทำไมทุนนิยมถึงเป็นสิ่งที่ดูดเอาคุณภาพออกไปจากดนตรี

แดน: ทุนนิยม > กำไร > gate keepers (ก็คล้ายๆ curator แต่เป็นฟีลเห็นแก่ตัวกว่า) สิ่งพวกนี้กันเราออกไปจากการได้รับฟังงานดนตรีที่ดี

TW: จริงๆ มันก็เป็นแบบนี้ทุกวงการ pop culture หรือเปล่า

แดน: ใช่ครับ

TW: คิดว่าเดี๋ยวนี้เพลงป๊อปมันแย่ลงกว่าเดิมไหม

แดน: เอาตรงๆ ผมก็ไม่ค่อยรู้ว่าเพลงป๊อปนี่มันต้องยังไง ขึ้นอยู่กับว่าคุณตัดสินว่าอะไรป๊อปรึเปล่า อย่าง Benee, Dominic Fike, Joji นี่เรียกว่าป๊อปไหม ผมว่าพวกเขาเจ๋งนะ

TW: อะไรคือเพลงที่ดีสำหรับแดน

แดน: ไม่จำกัดที่แนวเลยครับ ส่วนใหญ่แนวไหนก็ได้ ถ้าฟังแล้วรู้สึกถูกชะตา ก็จะฟังวนไปเรื่อยๆ อยู่ด้วยกันอีกยาว

TW: คุณอยากอยู่ในโลกที่เพลงของ Ariel Pink ดังกว่า Ed Sheeran ไหม

แดน: อยากครับ คงเป็นอะไรที่น่าดู มันจะทำให้ผมเห็นความสมดุลอะไรบางอย่างในอุตสาหกรรมนี้ เพลงของ Ed Sheeran ดีมากนะ แต่มัน safe เกินกว่าที่ผมจะฟัง ผมชอบอะไรที่ทดลอง ให้ชีวิตมีความตื่นเต้น ส่วน Ariel Pink เนี่ย มีอะไรแปลกๆ เยอะมาก ซึ่งผมชอบครับ :)

TW: คุณว่าคุณมีรสนิยมการฟังเพลงที่ดีมั้ย

แดน: บางคนก็บอกว่าผมฟังแปลก (หัวเราะ) ผมคิดในใจว่าแปลกก็ดี ก็ผมชอบแล้วให้ทำไง ผมภูมิใจที่ตัวเองฟังดนตรีได้หลายแบบ ไปเจอเพลงแบบไหน ดีร้ายก็ enjoy ได้ ตอนนี้นั่งอยู่ Eversoul ผมก็พยายามฟังเพลง K-pop แล้วก็พยายามจะเข้าใจมันนะ แต่ตอนนี้ยัง

TW: คุณจะใช้คำว่า ‘กระแสหลัก’ เป็นคำเดียวกันกับ ‘เพลงที่ขายได้’ ไหม

แดน: ใช้ครับ กระแสหลัก (mainstream) = คนฟังเยอะ = ได้เงิน

TW: ถ้ามีคนมาเจอบทสัมภาษณ์นี้ แล้วรู้สึกว่า ‘ทำไมกูต้องสนใจว่า ร็อกสตาร์คนนี้มีมุมมองทางการเมืองแบบไหนด้วย’

แดน: ไม่จำเป็นต้องฟังใครก็ได้ แต่อ่านแล้วก็เปิดใจ คัดกรองดีๆ อ่านแล้วไป research ตัดสินใจเอง ยุคนี้เป็นยุคที่ข้อมูลอยู่ในมือเราแล้ว (คือในมือจริงๆ อะ ถือมือถือแล้วอ่าน) ข้ออ้างเรื่องไม่รู้ข้อมูลก็จะเริ่มน้อยลง

TW: #ถ้าการเมืองดี จะส่งผลกระทบกับการเป็นศิลปินของคุณยังไงบ้าง

แดน: คนละโมบน้อยลง > มีโอกาสให้นักดนตรีหลายๆ ประเภท > gatekeepers น้อยลง > มีเพลงดีๆ ให้ฟังมากขึ้น

TW: คิดว่าอะไรสำคัญที่สุดสำหรับตัวแดนเอง

แดน: อย่าคิดว่าตัวเองเก่งแล้วขี้เกียจ ให้จำแล้วบอกตัวเองตลอดว่า ในระหว่างที่เราชิล คนอื่นเขากำลังทำการบ้าน กำลังพัฒนากันอยู่ พอคิดแล้วเสียดายโอกาสกับเวลา แต่ให้หาบาลานซ์ด้วย พักบ้าง